Tekstura o strukturze plastra miodu Aramid Mieszana mieszana tkanina sześciokąta i użycie włókna aramidowego

Włókno aramid było pierwszym włóknem organicznym stosowanym jako wzmocnienie w zaawansowanych kompozytach z wystarczającym modułem rozciągania i wytrzymałością. Mają znacznie lepsze property mechaniczne niż włókna stalowe i szklane na równej wagi. Włókna aramidowe są oporne na ciepło i płomienie, które utrzymują te właściwości w wysokich temperaturach. Termin „aramida” jest oznaczony dla włókien aromatycznego typu poliamidu, które co najmniej 85% wiązań amidowych (DCODNHD) przywiązane jest Bezpośrednio do dwuaromatycznych pierścieni, zgodnie z definicją Federalnej Komisji Handlu USA. Konfiguracja tych wiązań jako para lub meta jest często używana do klasyfikacji polimeru. Podstawienie szkieletu węglowego alifatycznego przez grupy aromatyczne przynosi do rozważania zmiany właściwości powstałych włókien. Pierwszym włóknem tej klasy, która zostanie opracowana, był Nomex z DuPont, który pojawił się w latach 60. XX wieku. Ta przędza jedynie średniej wytrwałości, ale jest niefamalna i jest powszechnie stosowana do produkcyjnej odzieży, izolacji elektrycznej itp. Jednak zaledwie kilka lat później aramidfibry (Kevlar przez DuPont) z łańcuchami zawierającymi pierścienie benzenowe benzenowe zawierające p-Disubstited. Oprócz dobrej stabilności termicznej włókna te mają również zaległe właściwości mechaniczne. Ich wyjątkowy potencjał wynika głównie z anizot-ropii ich nałożonych podstruktur przedstawiających fibrylarny, plisowany, krystaliczny.